Inspanningen voor kinderbescherming in noodsituaties zijn vaak urgent. De respons vereist nog steeds een systeemgerichte aanpak, waarbij verschillende instanties worden samengebracht om de zorg en ondersteuning te bieden die kinderen en hun families nodig hebben.
Noodsituaties, zoals we in dit rapport hebben geschetst, zijn situaties en omstandigheden die onmiddellijke aandacht vereisen. Voorbeelden hiervan zijn natuurrampen; gewapende conflicten, burgerlijke onrust en andere gewelddadige situaties of gewelddadige of misbruikte handelingen; toxische stress; arbeid en mensenhandel; hongersnoden en ziekte-uitbraken.
Een belangrijk middel om te reageren op indonesische nummer whatsapp problemen die de bescherming van kinderen in noodsituaties in gevaar brengen, is casemanagement. Casemanagement is het proces van het identificeren, beoordelen, bepleiten (indien nodig) en coördineren van diensten voor een individu (of huishouden). Andere responsmechanismen voor kinderbescherming, die kunnen overlappen met casemanagement, zijn onder meer pleitbezorging; capaciteitsopbouw voor relevante dienstverleners; gemeenschapsgerichte bewaking en reacties; mainstreaming van kinderbeschermingsactiviteiten; het bevorderen van kindvriendelijke ruimtes en activiteiten en het traceren, herenigen en integreren van gezinnen. In dit onderzoek en rapport richten we ons op casemanagement.